de ochtend trok zich terug
toen ze onze stemmen
hoorde
geen zin
geen zin
al goed, zeiden wij
en draaiden alle klokken om
de tijd,
nu zonder gezicht
reeg haar uren aaneen
tot een ketting
van logge kralen
die we
om de spiegel hingen
de middag nam het zuchtend
over
inspiratieloos duwde ze ons
tegen de avond aan,
spuugde op de grond
en slofte weg
in overleg hebben we de
klokken teruggedraaid
de ketting losgeknipt
en zijn we
met twee flessen wijn
naar bed gegaan
de uren
in losse kralen
om ons heen
illustratie pillows - dürer
eerder verschenen op zv's volkskrantblog 15 november 2006
Geen opmerkingen:
Een reactie posten