het ding is:
(we hebben het niet goed afgesloten)
de ruiten huilen.
de luiken klapperen.
de vogels sterven.
en allebei luisteren we.
ik naar wat jij niet zegt,
jij naar iedere tweede echo.
dit is wat het is:
(we hebben het in de steek gelaten)
het licht wankelt.
de schaduw valt droog.
de gedachten breken.
en allebei zoeken we naar water.
ik om het te rijmen, later,
jij om te vluchten, te blussen, te vluchten.
dit is wat ons rest:
(we hebben het slecht gedicht)
de verf vloekt.
de snaren roesten.
de waarheid lekt.
en allebei zijn we gevangen.
ik in de letters van mijn naam,
jij in de beloften aan al je te kleine goden
vanop zv's volkskrantblog 31 juli 2008
