de ijzige wind blaast mij aangenaam
door het merg en
mijn rok hoog op voor
twee wielrenners en een reiger
met steeds dat liedje in mijn hoofd
en het kado dicht op mijn huid
trekt het wijland bleek weg
waar ik fiets
dan een ex-positie van schoonheid
en van oude tranen die ik
van zijn gezicht praat met
godsgeduld en een diepe zucht
met steeds dat liedje in mijn hoofd
we could waist we could waist it all
schets ik zijn verbazing
met een meedogenloos potlood
een dag en een nacht en een dag
niets kan nog duidelijker worden
en ik besluit het leven te laten
voor wat het gisteren was
(op slinkse wijze gefotografeerde tekening van henri moore kunsthal rotterdam
zondag 28 januari 2007 16.15 uur)
door het merg en
mijn rok hoog op voor
twee wielrenners en een reiger
met steeds dat liedje in mijn hoofd
en het kado dicht op mijn huid
trekt het wijland bleek weg
waar ik fiets
dan een ex-positie van schoonheid
en van oude tranen die ik
van zijn gezicht praat met
godsgeduld en een diepe zucht
met steeds dat liedje in mijn hoofd
we could waist we could waist it all
schets ik zijn verbazing
met een meedogenloos potlood
een dag en een nacht en een dag
niets kan nog duidelijker worden
en ik besluit het leven te laten
voor wat het gisteren was
(op slinkse wijze gefotografeerde tekening van henri moore kunsthal rotterdam
zondag 28 januari 2007 16.15 uur)
versje eerder gepubli op zv;'s volskrantblog op 29 januari 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten