ik zag de dichter huilen
in het glazen huis
-één regel te ver-
zijn grote handen
schoten tekort
en de dichter huilde
van schoonheid;
het woord dat hij eens
losliet keerde
nu terug naar het nest
ik zag de dichter huilen
zijn gedicht op zijn gezicht
dichter dan het woord
nooit dichter dan dat
en nooit dicht genoeg
en de dichter huilde
zilte letters
en mijn lief, zag je
hij schreef zijn naam
in mijn hart
(voor theo boomzinger dichter & schilder)
eerder geplaatst op zv's volkskrantblog 11 december 2006)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten